Herfst

de geur is verandert..er hangt iets in lucht
de zomer loopt ten einde de bomen dragen vrucht
ik heb iets met september,het maakt iets los bij mij
gevoel van zoete weemoed,niet treurig en niet blij

een onbestemd verlangen,maar ik weet niet waarnaar
de bladeren gaan vallen,de druiven bijna klaar
september doet mij denken,september woelt in mij
de herfst zal weldra komen
de zomer is voorbij

Kris

Sterven.

Ik sta aan de kust. Ik zie een schip met volle zeilen dat uitvaart naar de blauwe oceaan.
Ze is schitterend en vol kracht, en ik sla haar gade totdat ze uiteindelijk niet meer is dan een wit wolkje, daar waar de zee en de lucht samenkomen en in elkaar overgaan. Dan zegt iemand naast me, ´Kijk! Ze is weg!´ Ze is niet meer te zien.
Haar mast, romp en rondhout zijn nog net zo groot als toen ze bij mij wegging en ze is nog net zo goed in staat haar levende lading naar haar haven van bestemming te varen. Haar kleiner geworden formaat zit in mezelf, niet in haar.
En op precies hetzelfde moment waarop iemand naast me zei, ´Kijk! Ze is weg!´ zijn er aan de andere kant ogen die haar zien komen, en andere stemmen die de blijde roep overnemen, ´Kijk! Daar komt ze!!´
En dat is sterven

HNS