Kaars

Deze kaars brandt er voor jou
Ik laat je los, ziel zonder gezicht
Omdat ik zoveel van je hou
Laat ik je gaan, aanschouw het licht
Ik vergeef je pap, en ga verder met leven
Al voel ik het als een gemis
De kaars brand als een laatste afscheid
om iets wat er nu niet meer is
Ik heb je jaren met me mee gedragen
Jij was voor mij de veiligheid
maar ook een blokkade om verder te leven
en die ben ik nu gelukkig kwijt
Ik zoek de waarheid in mezelf
Neem afscheid met een traan
Ik wens je rust en heel veel licht
Dag pap, ik laat je gaan.

Liefs Moon

Iedere gedachte
op mijn eigen manier verwoord
Me bewust dat iedere uitspraak
niet door mezelf werd gehoord

Ik wilde blind zijn voor mijn eigen liefde
ik wilde doof zijn voor mijn eigen geluid
Ik wilde koud zijn voor mijn eigen warmte
Niemand erin en ik zelf er niet uit

Zo leefde ik jaren lang mijn leven
miste een ander maar mijzelf nog meer
Besefte dat ik mezelf wilde geven
mezelf verwarmen keer op keer

Maar hoe dat is de grote vraag...
even een knop om het lijkt zo gewoon
Ik ga nu van mij houden, ik doe het vandaag...
Maar helaas er is een stil patroon

Een patroon wat leeft in het heden
het heeft me gemaakt tot wat ik ben
Maar ben ik ....deel van het verleden
werkelijk zoals ik mezelf ken

Ik vind me lief, ik wil het steeds zeggen
zodat ik me niet vergeet
ik wil van mij houden, mezelf waarderen
omdat ik Monika heet.